اثرات سیستم کولینرژیک آمیگدال در کنترل میزان اضطراب رتها در تست ماز بعلاوه ای شکل مرتفع

زمینه و هدف: اضطراب یک اختلال بسیار شایع می باشد که بسیاری از افراد جامعه را مبتلا می سازد و با اختلالات فیزیولوژیک و رفتاری همراه است. مطالعات قبلی نشان دهنده نقش نرونها و گیرنده های کولینرژیک مغز در واسطه گری اضطراب می باشد. در تحقیق حاضر اثرات سیستم کولینرژیک آمیگدال بر روی رفتارهای اضطرابی بررسی شده است. روش بررسی: در این پژوهش محل آمیگدال با استفاده از دستگاه استرئوتاکسی بر روی موش های مورد بررسی پیدا گردیده و کانول های راهنما دقیقاً در همان محل نصب گردید. داروهای مورد نظر با استفاده از کانول تزریقی داخل ناحیه مرکزی آمیگدال تزریق شدند و اثرات گیرنده موسکارینی و نیکوتینی استیل کولین در آمیگدال مرکزی در کنترل اضطراب موشهای صحرایی نر بالغ با استفاده از تست ماز بعلاوه ای شکل مرتفع بررسی گردید. یافته ها: تزریق دو طرفه فیزوستگمین (دوز 2 میکروگرم) به آمیگدال مرکزی باعث کاهش درصد زمان سپری شده و درصد دفعات ورود به بازوی باز (p<0.05) می شود که نشان دهنده افزایش سطح اضطراب می باشد. تزریق دو طرفه آنتاگونیست گیرنده موسکارینی، پیلوکارپین (دوزهای 25/0، 5/0 و 1 میکروگرم) اثرات معنی داری بر رفتارهای اضطرابی (p>0.05) ندارد. تزریق دو طرفه نیکوتین (دوز های 1 و 2 میکروگرم) به آمیگدال مرکزی باعث کاهش درصد زمان سپری شده و درصد دفعات ورود به بازوی باز(p<0.05) می شود که نشان دهنده افزایش سطح اضطراب می باشد. تزریق دو طرفه مکامیل آمین (دوزهای 20، 30 و 50 نانو گرم) آنتاگونیست گیرنده نیکوتینی باعث بروز اثرات ضد اضطرابی معنی داری(p<0.05) می شود. نتیجه گیری: نتایج بدست نشان می دهد که گیرنده های موسکارینی و نیکوتینی آمیگدال در کنترل اضطراب نقش دارند وصول مقاله: 21/8/87 اصلاح نهایی: 24/1/88 پذیرش مقاله: 2/2/88